2 minuten
2022
Tekst van Tekstbureau De Taalgeest | Johanne Bree
www.detaalgeest.com
Foto van Pascale Drent Fotografie | Pascale Drent
www.pascaledrent.nl
‘Woensdagavond is mijn Break in de week. Dan stap ik met mijn zoon Jurre in de auto naar Eefde en gaan we samen muziek maken. Hij op zijn drumstel, ik op de schuiftrombone. Daarna kunnen we er allebei weer helemaal tegen!’
Gerianne is al ruim 30 jaar lid van Concordia. Als kind begon ze bij de Minirettes en wat later de Majorettes. ‘Geef me een stokje en ik gooi ermee in de lucht, ik kan het nog steeds.’
Voor ze een instrument mocht kiezen, moest ze van haar ouders eerst op blokfluitles. Dat vond ze wel een beetje een moetje, maar achteraf heeft ze daar veel van geleerd. Toen ze 13 was koos ze de schuiftrombone en daar heeft ze nog steeds veel plezier van.
‘Omdat ik tijdens mijn studie thuis kon blijven wonen, heb ik nooit afscheid hoeven nemen van de vereniging. Ik ben er dus echt opgegroeid. Mijn hele familie speelde destijds in het orkest, behalve mijn moeder. Allemaal kozen we een ander instrument, zo bijzonder eigenlijk. En nu ga ik dus iedere week samen met mijn zoon Jurre, mijn vader speelt nog wel af en toe mee als gastmuzikant op zijn bariton. Ik hoop dat de vereniging nog steeds bestaat als mijn zoon oud genoeg is om met zijn kinderen te gaan.’
Het leuke aan Concordia vindt Gerianne de gastvrijheid, veelzijdigheid en gezelligheid. ‘We doen echt van alles. Ik zou niet eens alles kunnen opnoemen wat we de afgelopen 30 jaar gedaan hebben hoor, maar er zijn een paar dingen die me zo te binnen schieten. Het Dickensorkest natuurlijk, ik draag dan de Gietserse danskleding die mijn oma ooit zelf maakte. Op het moment dat ik het aantrek voel ik ‘We mogen weer!’ Maar ook het moment dat we met zijn allen op een boot door de Sluis voeren en onze muziek over het water schalde was zó prachtig. De optocht voor de Bokbierdag, onze muziek galmend door de winkelstraat, leverde me kippenvel op.
We hebben met een klein groepje gespeeld op de Fluisterboot in Zutphen en we hadden veteranen die arm in arm op onze muziek stonden te swingen tijdens een bevrijdingsconcert. Het Ettens mannenkoor was ook geweldig. We doen ook wel samenwerkingsprojecten, zo komen we nog eens ergens! Het mooie is dat het nooit verplicht is, iedereen doet wat hij kan. We hebben trouwens ook een BGO, een Bijzondere Gelegenheden Orkest, voor als er een jubileum, opening of feestje is. We doen gekke dingen en serieuze dingen, we hoeven ons nooit te vervelen.’
Gerianne speelt liever voor publiek dan in wedstrijdverband. ‘Samen mooie concerten geven waar iedereen met veel plezier op terugkijkt, dat is wat Concordia kan. We hoeven geen prijzen, we willen blije en vrolijke gezichten. We willen de liefde voor muziek delen, met elkaar binnen ons orkest, maar ook met ons publiek. En we hebben altijd veel publiek, dat komt denk ik omdat we heel veelzijdige muziek maken en omdat we er zelf zo’n lol in hebben. Dat maakt ons echt de moeite waard om naar te komen luisteren.’
Jan Nieuwburg, erevoorzitter van Concordia, is jaren geleden begonnen met een clublied voor Concordia. ‘Iedere grote gebeurtenis komt er een couplet bij. Ik zou niet weten hoe lang het inmiddels is, maar hoop dat we er dit jaar weer een paar mooie coupletten bij zullen krijgen.’